Το θερμό ιαματικό νερό

Το νερό της θερμής αυτής πηγής ακολουθεί μια διαδρομή από την επιφάνεια της γης σε χαμηλότερα γεωλογικά στρώματα μέχρι τα έγκατα της γης. Στην πορεία αυτή θερμαίνεται και αποθηκεύεται όταν συναντήσει αδιαπέραστα πετρώματα. Κατά την διαδρομή του στο υπέδαφος έρχεται σε επαφή με διάφορους γεωλογικούς σχηματισμούς και εμπλουτίζεται με ορυκτά, ιχνοστοιχεία και άλατα που το καθιστούν κατάλληλο για θεραπευτικούς σκοπούς. 

Θερμαινόμενο, γίνεται ελαφρύτερο και ανεβαίνει γρήγορα στην επιφάνεια δια μέσου γεωλογικών ρηγμάτων, αναμειγνύεται με το θαλασσινό νερό και εμπλουτίζεται σε χλωριόντα (βλ. Μιχάλης Παπαδάκης). Η διαδρομή αυτή του νερού, από την επιφάνεια στα βάθη της γης και πίσω στην επιφάνεια, μπορεί να διαρκέσει και 500 χρόνια.

Σύμφωνα με τον Διδάκτορα γεωλογίας κ. Ζήση Αγγελίδη, η θερμή πηγή των Αγιασμάτων κατατάσσεται στην κατηγορία ΙΙ (Αλλιπηγές) των ελληνικών ιαματικών πηγών. Βασικό χαρακτηριστικό της κατηγορίας αυτής ιαματικών νερών είναι ότι η σύστασή τους είναι παραπλήσια με αυτήν του θαλασσινού νερού (βλ. Δρ. Ζήσης Αγγελίδης, Ιαματικοί Φυσικοί Πόροι και Θερμαλισμός, 2007, σελ. 122 και 117)