Η διαδρομή του ιαματικού νερού μπορεί να διαρκέσει 2-4 ολόκληρους αιώνες. Ξεκινάει από την επιφάνεια της γης, σαν νεράκι του θεού, δηλαδή της βροχής. Σύμφωνα με τους γεωλόγους, μέσα από σχισμές στα γεωλογικά πετρώματα και ηφαιστιογενείς σχηματισμούς, καθώς και γεωλογικά ρήγματα, το νερό από την επιφάνεια κατέρχεται σιγά-σιγά στα έγκατα της γης, ώσπου κάποια στιγμή συναντάει αδιαπέραστα τοιχώματα, όπου και συσσωρεύεται.
Κατά την καθοδό του θερμαίνεται και γίνεται ελαφρύτερο. Τα ψυχρότερα νερά που καταφθάνουν απωθούν το ελαφρύτερο θερμό νερό προς τα πάνω μέχρι πίσω στην επιφάνεια της γης, διατρέχοντας και πάλι διαδρόμους μέσα από γεωλογικά πετρώματα και ηφαστιογενείς σχηματισμούς, καθώς και γεωλογικά ρήγματα κατά την άνοδό του.
Κατά την μακροχρόνια διαδικασία καθόδου-ανόδου, το νερό έρχεται σε επαφή και εμπλουτίζεται με άλατα διαφόρων πετρωμάτων, μετάλλων, ιόντων και ιχνοστοιχείων, αποκτώντας έτσι τις ΓΝΩΣΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ για την υγεία και την διάθεση ευεξίας του ανθρώπου.
Το θερμό ιαματικό νερό Αγιασμάτων, σύμφωνα με μελέτη του γεωλόγου κ. Μιχάλη Πουλτσίδη, κατά την άνοδό του, αναμιγνύεται με θαλασσινό νερό (σε ένα ποσοστό μικρότερο του 20%), όπως συμβαίνει με όλα τα ιαματικά νερά που αναβλύζουν κοντά στην θάλασσα και εμπλουτίζεται με χλωριόντα. Αναβλύζει σε θερμοκρασία 61,7 βαθμών Κελσίου.
