Στο κέντρο του οικισμού των Αγιασμάτων, υπάρχουν 3 μικρά εκκλησάκια.
Στα δύο από αυτά που έχουν κτισθεί τους προηγούμενους αιώνες, το πρώτο και το δεύτερο όπως μπαίνει κανείς στον χώρο που βρίσκονται, του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Ζώνης, έχουν χρησιμοποιηθεί δομικά υλικά, τόσο εξωτερικά (βλ. φωτο), όσο και εσωτερικά (π.χ. για την κατασκευή των Αγίων Τραπεζών τους), που προέρχονται από αρχαίους ναούς της περιοχής. Λέγεται μάλιστα ότι στην θέση της Αγίας Ζώνης υπήρχε αρχαίος ναός, πιθανά αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα.
Αξίζει τον κόπο να τα επισκεφθεί κανείς, όπως και πολλά άλλα ξωκκλήσια και μοναστήρια στην κοιλάδα Αγιασμάτων, με περίπατους σε ιστορικά μονοπάτια, απολαμβάνοντας παράλληλα την απαράμιλλη ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος!
Οι κάτοικοι της περιοχής, ήδη από τα πολύ παλιά χρόνια, θεωρούσαν τα νερά των δύο πηγών, του θερμού ιαματικού που αναβλύζει σε θερμοκρασία 57 β. Κελσίου και του κρύου, πόσιμου νερού της Λευκάντριας, που αναβλύζει σε θερμοκρασία 24 β. Κελσίου, ως αγιάσματα, γιατί προφανώς αισθάνονταν ότι τους έκαναν καλό στην υγεία τους. Το θερμό ιαματικό νερό συμβάλλει στην ανακούφιση και θεραπεία μιας σειράς από παθήσεις, ενώ το κρύο νερό της Λευκάντριας κάνει αποδεδειγμένα καλό στην πέψη και στα νεφρά.
Από την πίστη των κατοίκων ότι τα δύο νερά ήταν θεόσταλτα, εξ’ού και τα θεωρούσαν αγιάσματα, προέκυψε και η ονομασία του οικισμού ως Αγιάσματα..
Το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι οι κάτοικοι της περιοχής και οι Χιώτες γενικότερα, γνώριζαν από πολύ παλιά τις θεραπευτικές ιδιότητες των δύο νερών των Αγιασμάτων!
Σήμερα, τα Αγιάσματα είναι σε διαδικασία εξέλιξης σε ένα σύγχρονο θερμαλιστικό κέντρο. Τα δύο «αγιάσματα», ειδικότερα το θερμό ιαματικό νερό, σε συνδυασμό με το ανεπιτήδευτο περιβάλλον της καταπράσινης κοιλάδας των Αγιασμάτων και τις δραστηριότητες που μπορεί να αναπτύξει κανείς εκεί, συμβάλλουν στην ευεξία και χαλάρωση των επισκεπτών, μικρών και μεγάλων (όλης της οικογένειας).
